|
دختـری دَر راه آفتـاب 
| ||
|
چند روز پیش کسی با ما مسیری را همراه شد. شماره گرفت، که اگر در طول همراهی، لازم شد، تماس بگیرد. چند ساعت بعد جدا شدیم و هر کس راه خود پیش گرفت.
در پایان روز پیامکی آمد: رسیدی؟ پاسخ دادم: بله - سپاس - شب بخیر گفت: ببخشید مزاحم شدم!
در طول راه زحمت بسیار برایمان کشیده بود. خانواده ام می گویند: با این جواب ناراحتش کردی. می گویم: اجر زحمات خود با فعل "مفرد" زائل کرد!
این فعل "مفرد" معنا زیاد دارد... او امروز به عمد و با آگاهی می نویسد: "رسیدی" دو روز دیگر با آگاهی مطلبی دیگر و چند روز بعد با آگاهی و به عمد در "سکوت" فرو می رود. و حرف بسیار دارم... سکوت می کنم. [ جمعه 92/9/1 ] [ 4:35 عصر ] [ ف الف ]
[ نظرات () ]
|
درباره وبلاگ  و فقط خاطره‌هاست، که چه شیرین و چه تلخ دست ناخورده به جای می‌مانند. کلیه کامنت‌های خصوصی این وبلاگ عمومی می‌شوند، پس دوست عزیز از ابتدا هر آنچه می‌خواهی را عمومی بیان دار. ارتباطات این وبلاگ با بقیه تنها از طریق لینک دونی انجام میشه و هیچ نوع درخواست دوستی تایید نمیشه! هر گونه کپی برداری و دخل و تصرف و انتشار این خاطرات در هر قالبی از جمله: وبلاگ، مجله، کتاب، فیلمنامه و ... شرعاً اشکال دارد. | |
| [ فالب وبلاگ : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] | ||
